Mi ŝatas RET-ojn, kaj jam multajn el ili mi sukcese partoprenis. Sed verdire ĉi-jare, pro diversaj kaŭzoj en la laborejo, mi dubis ĝis la lastaj tagoj, ĉu mi trafos RETon-2018. Feliĉe la sorto turnis sin vizaĝe al mi kaj donacis al mi tiun eblon. Legu pli »

La dua tago de RET komenciĝis de la bela frumatena promenado en la ĉirkaŭaĵoj: mi iris iom esplori la apudan arbaron. Senhaste mi paŝis laŭ arbaraj padoj, ĝuante la belecon, kiun kreis la granda majstro - naturo. La someran arbaron plenigis diversvoĉeco de birdoj, maro de sonoj kaj susuroj; en ĝi estis freŝeco kaj pureco de la aero, en ĝi abundis tre hela kaj sukplena verdaĵo en roso, kiel en arĝento. Legu pli »

Dum mia restado en RET, mi ĉiutage penis vekiĝi pli frue por se ne naĝi en la rivero, kiel tion brave kaj enviinde faris ĉiumatene Evelina Sokolova, do almenaŭ promeni ĝis la matenmanĝo. Se konsideri, ke ni malfrue enlitiĝis kaj ke mi ĝenerale ŝatas longe dormi matene, tio estis ne tre facila por mi:) Nu, la kvaran de julio mi sukcesis ellitiĝi sufiĉe frue, kaj senbedaŭre lasinte mian lignan dometon, eliris eksteren por saluti la sunon. Legu pli »

La tagoj de RET nerimarkeble kaj rapide degelis. Kaj jen, estis jam la sesa tago, la unua parto de kiu pasis en la kurso por komencintoj. Mi ankoraŭ ne skribis, ke dum ĝi mi konatiĝis kun tre simpatia juna geedza paro de esperantistoj el la urbo Taganrogo: Valentina kaj Eŭgeno Stulin, kiuj komencis lerni Esperanton memstare. Ilia geedziĝfesto okazis maje, kaj tiu ĉi RET estis por ili la unua granda Esperanto-renkontiĝo, kiun ili partoprenis kune. Legu pli »

Tio estis antaŭlasta tago de RET. Post la matenmanĝo okazis la lasta leciono en la kurso por komencintoj, dum kiu kursanoj sukcese trapasis la testadon kaj post ĝi partoprenis diversajn lingvajn ludojn kaj plenumis amuzajn taskojn. Al mi plaĉis tiu kun zamenhofaj proverboj, duonigitaj kaj presitaj sur apartaj kartetoj. Ĉiu teamo el du homoj ricevis sian stakon de la kartetoj kaj devis trovi plenajn versiojn de la proverboj, traduki ilin kaj eble eĉ proponi la analogojn en la rusa. Legu pli »

Tuj post la AMO-seminario-44 komenciĝis APERo, kaj jam la 22-n de februaro, posttagmeze, en la 5-an dometon de Jerŝovo-bieno komencis veni la partoprenontoj de la renkontiĝo, la atmosfero multe pli vigliĝis, aperis iu junula ĝoja brueto, ja renkontiĝis delonge konataj amikoj. Legu pli »

Februare mi partoprenis du Esperanto–aranĝojn: AMO – seminarion kaj tradician renkontiĝon de MASI-anoj “APERo”, okazintajn sinsekve en Apudmoskvo. Ambaŭ aranĝoj pasis en la ripozloko “Jerŝovo”, situanta je 5 km de Zvenigorod. Mi ne povas deteni min de la kelkfraza priskribo de tiu ĉi loko, ĉar ĝi iĝis unu el la grandaj impresoj de mia vojaĝo. Legu pli »