“Mi havas la revon ...”,- povis mi rediri la vortojn de Martin Luter King ĝis aŭgusto de 2016. Kaj kvankam miaj pensoj ne estis tiom grandskalaj kaj grandsignifaj, sed... mi havis la revon. Kiam mi estis malgranda knabino, mi ŝategis spekti per televido la Olimpiajn ludojn kaj mergiĝi dum du-tri semajnoj en la mondan feston de sporto, mi ĝuis feston de la vivo, feston de korpe kaj spirite fortaj homoj. Mi saltis ĝis plafono pro ĝojo kaŭze de venko de rusiaj sportistoj! Mi sentis min tre feliĉa, kun larmoj sur miaj okuloj mi kantis nian himnon kaj fieris pri nia lando. Legu pli »

En majo la franca urbo Strasburgo, kiu lokiĝas apud la franca-germana limo, akceptis la Eŭropan Junularan Eventon ĉe la Eŭropa Parlamento. La aranĝon partoprenis proksimume 7500 homoj el 39 eŭropuniaj kaj najbaraj landoj. La ĉefa celo de la aranĝo estis doni al diversaj eŭropaj organizoj eblon rekte sin turni al parlamentanoj kaj proponi al ili siajn ideojn por pli justa kaj progresoplena vivo en Eŭropo. Mi havis feliĉon partopreni tiun ĉi tuteŭropan junularan kunvenon kiel reprezentanto de TEJO, kaj nun mi volonte konigos al vi miajn impresojn. Legu pli »

Oni ofte aŭdas opinion, ke la junularo ne ŝatas partopreni Universalajn Kongresojn. Mi volas neniigi tiun miton, raportante pri la agado de la gejunuloj dum la 100-a UK en Lillo.

La jubilean UK partoprenis junaj esperantistoj el ĉiuj anguletoj de la mondo. Pluraj estis denaskuloj – la plej juna aĝis nur kelkajn monatojn - kaj venis al la kongreso kun siaj gepatroj. Kelkaj venigis siajn familianojn, ankoraŭ neesperantistojn, por montri la etoson kiu ŝvebas en la aero dum niaj internaciaj eventoj kaj montri la funkciadon de nia lingvo en la praktiko. Legu pli »

Kaoso el sentoj, emocioj kaj impresoj. Aro da atestiloj, donacoj, fotoj, kaj aĉetitaj memoraĵoj. Ordigo de hejmaj kaj laboraj aferoj. Sopirado... Sonĝoj... Nur verda teo povas trankviligi animon. Akvo bolas en kruĉo, mi prenas ĉinan te-skatolon, enspiras subtilan aromon de longjing-folioj, imitante te-ceremonion, infuzas la teon. Unu taso, alia... Mi estas kvieta. Legu pli »

Nia vojaĝo, de mi kaj mia fratino,  al Esperantujo fakte komenciĝis de la vizito de ne esperanto-parolantaj amikoj. Mia rusa amiko nuntempe loĝas kaj skribas doktoran disertacion en Germanio, kaj li invitis min. En Berlino ni renkontiĝis kun li kaj lia amiko. Per bicikloj ni, Arkadij kaj Henning traveturis verŝajne la tutan Berlinon kaj ege impresiĝis! Unue ĉar germanoj ŝparas energion kaj ne uzas ĝin, kiam ne estas bezonate. Ekzemple, en la porĉo lumas nur dum kelkaj minutoj kaj poste la lumo aŭtomate  malŝaltiĝas. En la trajnoj pordoj malfermiĝas nur se vi premas la butonon. Legu pli »

...La historio de mia esperantistiĝo estas longa, komplika kaj enua. Mi ĉiam interesiĝis pri la lingvo, sed ĝi ne aspektis tiom utila, kiom aliaj fremdaj lingvoj (ekzemple, la angla: ĝin parolas pli da homoj eĉ en mia provinca industria urbo milojn da kilometroj for de Eŭropo, oni povas komunikiĝi kun eksterlandanoj per ĝi, legi interesajn materialojn en interreto, enspezi monon, finfine), kaj mi lernis ĝin tute malrapide. Legu pli »

Legu pli »