Аntaŭ 130 jaroj, la 3-an de oktobro de 1895, naskiĝis la poeto Sergej Aleksandroviĉ Jesenin - la unika majstro de plumo, kiun oni nomas "la voĉo de rusa animo".

S.A. Jesenin naskiĝis en la vilaĝo Konstantinovo de Rjazana gubernio. Dum lia vivo inter vastaj kampoj kaj stepoj en la infaneco, naskiĝis lia amo al la rusia naturo. Dank' al tio en la estonteco li iĝos fajna lirikisto, sorĉisto de rusa pejzaĝo, mirinde sentonta kolorojn, sonojn kaj odorojn de la kara tero.

Dum sia mallonga, nur 30-jara, vivo li kreis pli ol 400 mirindajn kaj kortuŝajn verkojn (versaĵojn kaj poemojn). Аnkoraŭ dum la vivo de la poeto liaj verkoj estis tradukitaj al 17 lingvoj. Liaj versaĵoj pri naturo, amo, Rusio estas konataj al ĉiu el ni de lernejaj jaroj. Al multaj el ili oni verkis muzikon kaj ili iĝis tre konataj kantoj, tial tute ne mirindas, ke ofte ni poeziaĵojn de Jesenin ne legas, sed kantas.

Pasis pli ol cent jaroj, sed poeziaĵoj de S.A. Jesenin restas same ŝatataj kaj legataj de homoj. Kaj hodiaŭa tago estas la bona preteksto relegi liajn poemojn kaj denove percepti la tutan belecon de rusa poezio. Kaj ĉi tie vi povos legi en Esperanto la belegan poemon de Sergej Jesenin en la traduko de la konata esperanta poetino Hilda Dresen kaj aŭskulti la originalan tekston en la rusa kiel kanton.

 

MOLA NEĜO...

Mola neĝo unua sur ter',
En la koro konvala ekbril',
Blukandele jam stelojn vesper'
Ekbruligis dum mia vojir'. Mi ne scias, ĉu lum' aŭ malhel'?
Ĉu nun kantas la vento aŭ kok'
Eble flugis cignar' de l' ĉiel',
Ne neĝfloko faladis al lok'. Pro neĝkampoj raviĝas rigard'!
Kaj varmiĝas pro l' frosto la sang'!
Nudan bruston betulan kun ard'
Forte premus mi nun al la vang'. Ho vi, kara densega arbar'!
Ho, gajeco de l' blanka neĝkamp'!
La salikotrunketojn en val'
Ĉirkaŭpremi mi volus kun am'.
/traduko de Hilda Dresen/