Post la matenmanĝo nia buso ekveturis al la muzeo de K. Balmonto en Ŝujo. Duonhora veturado kaj ni estas jam apud ĝi. La regionografia kaj samtempe literatura muzeo de K. Balmonto troviĝas en la historia konstruaĵo, kiu iam estis la urbodomo. Nun tio estas bela verdkolora konstruaĵo en pseŭdorusa stilo, kvazaŭ pripentrita bojara domo el rusa fabelo, kiu vole-nevole altiras la atenton per siaj belaj tabuloj de la fenestraj kadroj, per la riĉa dekoracio kaj per la dukolora pavilona tegmento. Tio estas la unua en Rusio muzeo, dediĉita al la vivo kaj kreado de la poeto de arĝenta epoko Konstanteno Balmonto. Enirinte en la muzeon, ni ekvidis belan ĉefenirejan ŝtuparon, kiu kvazaŭ invitis supreniĝi kaj konatiĝi kun la muzea kolekto. Supre de la ŝtuparo baldaŭ aperis la scienca kunlaboranto de la muzeo kaj nia ĉefa ekskursgvidanto de tiu tago Svetlana Vinokurova, en tre bela robo, konvena al tiu epoko, en kiu vivis la poeto. Komence ni konatiĝis kun la regionografia kolekto de la muzeo, kiu okupas ĝian unuan etaĝon kaj estas prezentita per eksponaĵoj pri la naturo de Ŝuja provinco, per historiaj dokumentoj, maketo de Ŝuja kremlo, per faraĵoj de lokaj metiistoj, la porcelana kolekto k.a. La dua etaĝo estas dediĉita al la vivo kaj kreado de la fama poeto-simbolisto. Supreniĝante laŭ la ŝtuparo ni vidis la portreton de K. Balmonto kun liaj vortoj: “Por mi Ŝujo estas ĉiam dezirata” (“Мне всегда желанна Шуя”). En la halo estas prezentitaj liaj dumvivaj eldonaĵoj, dokumentoj kaj fotoj, liaj personaj aĵoj kaj liaj aŭtografoj. Inter la eksponaĵoj – la libro “La kabano de la onklo Tom” kun la subskribo de la poeto kaj skribilo, kiun K. Balmont donacis al sia edzino Jekaterina Aleksejevna. Fondaĵo de K. Balmont estis kreita en la 1968-a jaro kiel iniciato de publikaj aktivuloj kaj ĝian bazon konsistigas donacoj de ŝujanoj. En la muzeo ofte okazas kreaj vesperoj kaj renkontiĝoj, en kiuj jam plurfoje partoprenis alvenintaj al sia etpatrujo la prafiloj de la poeto.

K. Balmonto naskiĝis en la vilaĝo Gumniŝĉi, kie estis la bieno de liaj gepatroj kaj kie li pasigis siajn infanajn jarojn. La vilaĝo situas proksime de la urbo, kaj ni vizitis ankaŭ ĝin, fotiĝis apud la monumento al la poeto, promenis laŭ la tilia aleo de la parko, kie li ŝatis vagi. Laŭvoje ni vizitis ankaŭ la vilaĝon Jakimanna, kie estas la tombo de la gepatroj kaj de la frato de la poeto, kaj kie la loka pastro Manuil servis funebran litanion. En Ŝujo K. Balmonto vivis de 1876 ĝis 1884. Tiuj jaroj trafis liajn adoleskan aĝon kaj fruan junecon. Siajn memorindajn impresojn de tiu tempo la poeto esprimis en la versaĵo “Duondormo”

(“Drjoma”). Konserviĝis la domo, kie li loĝis, kaj nia grupo povis viziti ĝin kaj fotiĝi ankaŭ antaŭ ĝi. Krome ni havis grandan interesan ekskurson en la urba lernejo je la nomo de K. D. Balmonto. Antaŭe tio estis vira klasika gimnazio, kies lernanto estis la estonta fama poeto. Ni povis vidi tie la lernejan muzeon, dediĉitan al li kaj eĉ renkontiĝi kun kelkaj nunaj lernantoj, kiuj deklamis por ni poemojn de K. Balmonto.

La pinto de nia tiutaga ekskursa programo estis literatur-muzika vespero memore al K. Balmonto, kiun partoprenis lokaj poeziŝatantoj kaj nia esperantista grupo. Ĝi okazis en la muzeo, kaj ĝian programon reĝisoris kaj gvidis nia ekskursgvidanto S. Vinokurova. Nikolao Gudskov rakontis pri la redaktado de la poemkolekto de Balmonto “Mi venis al la mondo por vidi sunon”, sonis belegaj verkoj de la poeto en la rusa kaj en Esperanto, kaj foje eĉ kante. Tiel bele finiĝis nia longa kaj emociplena ekskurso! Estis vere tre klerige kaj interese trafi en tiujn lokojn, kiuj gardas la kulturan heredaĵon de la fama poeto-simbolisto, profundiĝi en la mondon de lia poezio kaj ricevi veran plezuron de la rakonto de nia ĉiĉeronino, kiu estas enamiĝinta en sian profesion kaj en sian urbon.

Ni revenis al la bazejo nur al pli malfrua ol kutime vespermanĝo, post kiu okazis ankoraŭ luda vespera programo, sed mi jam ne povis partopreni ĝin kaj pro la laco kaj pro la nedeziro miksi miajn bonajn tiutagajn impresojn kun la aliaj.

P. S.

Dum mi skribis tiun ĉi raporton, mi ligiĝis al la grupo en VK “Музей К.Бальмонта (краеведческий) г.Шуя” kaj tralegis tie noticon pri la vizito de nia esperantista grupo al la muzeo la 6-n de julio ĉi-jare kaj nia partopreno tie en la literatur-muzika vespero memore al K. Balmonto. Kun intereso mi tralegis ankaŭ multajn aliajn materialojn, rilatajn al la poeto, inter kiuj estis la informo de la 15-a de julio 2018 pri la morto de la filino de la poeto Svetlana Konstantinovna Ŝejz (1925 – 2018). Ŝi loĝis en Usono kaj estis filologo, multe kunlaboris kun la muzeo kaj transdonis donace al ĝi multajn valorajn eksponaĵojn, ligitajn kun la poeto. Ŝujon, naskiĝlokon de sia patro, ŝi vizitis lastfoje decembre de la 2009-a jaro.